Herkesin kalbe dokunma, para kazanma, keyif alma, yaşama şekli farklıdır. Amaç aynı, yollarımız farklıdır ve herkes buna anlayış gösterip, her varlığın kendi izlemesi gereken yola saygı duymalıdır. Para, maddiyat, hayallerimizi gerçekleştirmemiz için bir araç olsa da varlıklarımız için önem teşkil eder. Hele ki adaleti sağlayan bir araç ise. İnsan gücünü nereden aldığını, nereden geldiğini asla unutup nankör olmamalıdır. Çünkü değer vermediğin etkenler, bir gün hayatından yok olup giderler. Klişe ama gerçek; insanoğlu kendi başına kaldığında, diğer destekler elini ayağını ondan çektiğinde anlar oluş’umun kıymetini. Sizli bizli cümleler yerine, biz olmalı. Çünkü hepimiz birbirimizin yoluna hizmet ediyoruz. Evrenin eşit parçalarıysak hepimiz biriz. Kimse kimseyi üstün ya da değersiz görmeden, hatta ona şükran sunarak kendi hayatına devam etmeli, karşısındakine ışık muamelesi yapmalı. Yolumuzda karşılaştığımız insanlar ve olaylar domino taşları gibidir. Her birinin bir görevi vardır bizleri istediğimiz noktaya taşırken. Birini çektiğimizde denge bozulur ve hepsi yıkılır. Kalan sağlar benimle deyip ayaktakileri alıp yolumuza devam ederiz ama tökezleriz. Unutulmaması gereken, olanın kendiliğinden mükemmel oluşudur. Dünyevi maddeler nasıl bizim aracımızsa yolumuzda kullanmamız gereken, Dünya’ya doğmuş bedenli varlıklarda evrenin yolu için birer araç. O sebeple ki, biz-siz, yaşı küçük-büyük, siyah-beyaz, zengin-yoksul, ayırt etmeyelim. Eğer biri, bir olay, karşımıza çıkıyor ise bu sadece ve sadece kendimizi daha iyi anlayıp gelişebilmemiz içindir.